De Volkslening: waanzin of geniaal?

Enkele weken geleden, in volle hittegolf, kwam de overheid met een nieuw initiatief op de proppen om "de kredietverlening vlotter te laten verlopen". Er staat meer dan € 200 miljard geparkeerd op de spaarboekjes en dit geld moet naar de economie vloeien, vinden onze politici...


Het gaat dus om geld dat nu "inactief" bij de banken zit, maar waar men vanuit de overheid een fiscaalvriendelijke belegging wil van maken omdat dit geld dient te worden aangewend als financiering voor projecten.


Omtrent de keuze en de toekenning van welke projecten in aanmerking komen voor deze fiscaalvriendelijke financiering blijven de banken bevoegd.


Anders gezegd, de banken kunnen bij de financiering van bepaalde projecten beroep doen op een heel specifieke bron van middelen, al beschikken ze natuurlijk al over deze middelen vermits deze gelden al op haar rekeningen zijn geparkeerd. Als spaarder (belegger) draagt u wel het volle risico van het project op zich. 


Los van de vraag welke projecten hiervoor in aanmerking komen en hoe dit initiatief de kredietverlening kan verbeteren rijzen er andere vragen waarover in de pers en bij onze politici met geen woord werd over gerept.


Niemand kan blijkbaar een zinnig antwoord geven op de vraag waarom er zoveel geld inactief bij de banken staat. Een economie die in een dip(je) zit en de banken die zelf al een poosje een pak strengere regels hanteren blijven de belangrijkste factoren voor een minder vlotte toekenning van kredieten.


Een Volkslening zal dit niet veranderen. Vermits het nog altijd de bank is die de kredietbeslissing zal nemen zal de bank dus andere regels dienen te hanteren voor de toekenning van projecten die gebruik kunnen maken van de financiering via de Volkslening. Er zijn immers voldoende middelen voorhanden bij de banken om projecten te financieren.


Andere regels hanteren wil dus zeggen een versoepeling, of om het in  gewoon Nederlands te stellen: meer risico. Het spaargeld blootstellen aan meer risico heeft niets te maken met het verbeteren van de economie of de kredietverlening, maar wel met het op een geniale manier hanteren van pure waanzin. Misschien is de Volkslening niet meer en niet minder dan wat geniale waanzin...