Deze week verscheen in Trends een artikel onder de titel "Intensief beheer veroorzaakt intensieve problemen".
Er werd het geval geschetst van een ondernemer die door de bank in ernstige problemen was geraakt, maar meer nog was het een aanklacht over de aanpak van de banken in dergelijke situaties. Over de concrete en specifieke situatie die werd beschreven kan ik geen uitspraak doen omdat ik het dossier niet ken. Wat me wel verontrust is dat de indruk wordt gewekt alsof de banken de schuldigen zijn van een faling. Dat lees je soms wel meer in de media. Als ex-bankier maakt me dat ietwat ongemakkelijk, om niet te zeggen boos. Voor alle duidelijkheid: ik sta aan de kant van de kredietnemer, de ondernemer dus. Maar sta me toe even een aantal dingen op te merken: 1. Krediet dient enkel om meer geld te verdienen als ondernemer en zo de bank terug te betalen. Op het moment dat de bank meer onzeker wordt over het recupereren van haar geld zal ze haar houding veranderen van een zakenpartner naar een 'pitbull'. 2. Van de bank verlangen of eisen dat ze blijft meegaan in het verhaal van de ondernemer als de situatie niet gunstig is, is ronduit onredelijk en naïef. 3. De kunst van ondernemen is niet maximaal extern geld gaan ophalen bij een bank, maar wel om intern maximaal cash te generen. En dit met de hulp van de bank. 4. Krediet is geen verzekering, geen paraplu en geen "geschenk". 5. Krediet is niet het domein van boekhouders en accountants en daarom zijn dit niet de aangewezen adviseurs.
0 Reacties
|
Archief
Juli 2019
|